مقوی بغایت

بغایت مقوی
بغایت تقویت کننده

فعل دارویی مقوی که اثر بسیار قوی در تقویت داشته باشد.

Action of a tonic drug with utmost effect.

• اسد

• آب حصرم

• آلسن

• بسد

• بهمن

• پوست سبز پسته

• جزر

• جمل

• حدید

• حمارالوحش

• حیه

• رطب

• رماد افعی

• زباد

• سقمونیا

• سنبل

• ضان

• عکرب

• علق

• غاریقون

• قلقل

• کاه گل

• کفری